Το ενδιαφέρον για τους προορισμούς με σκοτεινούς νυκτερινούς ουρανούς γνωρίζει μεγάλη άνθιση τελευταία. Μάλιστα, σύμφωνα με την Booking.com, μια από τις μεγαλύτερες ταξιδιωτικές πλατφόρμες, ο «νυκτερινός τουρισμός» (noctourism) είναι κορυφαία ταξιδιωτική τάση του 2025, καθώς με έρευνά της ανάμεσα σε περισσότερους από 27.000 ταξιδιώτες διαπίστωσε ότι περίπου τα δύο τρίτα των συμμετεχόντων έχουν σκεφτεί να πάνε σε «προορισμούς με σκοτεινούς ουρανούς» για να ζήσουν εμπειρίες, όπως το «αστρικό λουτρό» (να παρατηρούν τον νυχτερινό ουρανό ξαπλωμένοι) και να γίνουν μάρτυρες κοσμικών γεγονότων, που συμβαίνουν μια φορά στη ζωή.

«Το ωραίο με τις νυχτερινές περιπέτειες είναι ότι βλέπεις πολλές διαφορετικές πλευρές ενός προορισμού, απλώς μένοντας ξύπνιος μέχρι αργά ή ξυπνώντας πολύ νωρίς», λέει η Στεφανί Βερμιγιόν, φωτογράφος και ταξιδιωτική δημοσιογράφος στα Conde Nast Traveler, CNN Travel κ.α. και συγγραφέας του νέου βιβλίου «100 Nights Of A Lifetime: The World’s Ultimate Adventures After Dark» (2024, έκδοση του National Geographic). «Οι αισθήσεις μας είναι αυξημένες και υπάρχουν πράγματα, που βλέπεις τη νύκτα και δεν τα βλέπεις καμία άλλη στιγμή, οπότε όλα είναι συναρπαστικά και νέα».

Ενα ταξίδι στο Μαρόκο, το 2010, κέντρισε το ενδιαφέρον της  για κάθε τι νυκτερινό. «Μεγάλωσα στο Ντέιτον του Οχάιο, το οποίο έχει τρομερή φωτορύπανση», λέει η Βερμιγιόν στον Γκρέιμ Γκριν, επίσης φωτογράφο και ταξιδιωτικό ρεπόρτερ του BBC Travel. «Στη συνέχεια πήγα στην έρημο Σαχάρα και κατασκήνωσα κάτω από τα αστέρια. Είδα τον Γαλαξία μας και δύο ντουζίνες πεφταστέρια εκείνη τη νύκτα. Γύρισα πίσω, παρακολούθησα μαθήματα αστρονομίας και αργότερα άρχισα να κυνηγάω το Βόρειο Σέλας, κάτι που μου κίνησε την περιέργεια για να δω τι άλλο συμβαίνει σε όλο τον κόσμο όταν πέφτει το σκοτάδι».

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Journey Beyond Destination (@journey.beyond.destination)

Παρατηρώντας τον έναστρο ουρανό στην έρημο Σαχάρα

Η Βερμιγιόν πιστεύει ότι σημαντικά γεγονότα, όπως η ολική έκλειψη ηλίου τον Απρίλιο του 2024 ή η κορύφωση της δραστηριότητας του σέλαος το 2024-2025 έχουν οδηγήσει σε μια «έκρηξη» του αριθμού των ανθρώπων που θέλουν να ζήσουν την εμπειρία του σκοτεινού ουρανού. Υπάρχουν, μάλιστα, περισσότερα από 200 Πάρκα Σκοτεινού Ουρανού σε όλο τον κόσμο. Σημειώστε ότι στη χώρα μας, ο Εθνικός Δρυμός Αίνου στην Κεφαλονιά ανακηρύχθηκε το πρώτο Διεθνές Πάρκο Σκοτεινού Ουρανού στην Ελλάδα.

«Το σπουδαίο με τον νυχτερινό ουρανό είναι η οπτική που έχεις, σε κάνει ταπεινό και προσγειωμένο», λέει η Στεφανί Βερμιγιόν, προσθέτοντας, «Μπορείς να βιώσεις καθαρό δέος».

Ο έναστρος ουρανός και το Βόρειο Σέλας μπορεί να είναι οι πρωταγωνιστές, υπάρχουν, όμως, πολλά άλλα πράγματα που μπορείτε να κάνετε τις μεταμεσονύκτιες ώρες, στις πόλεις ή έξω στη φύση. «Βλέπεις μια πόλη πολύ διαφορετικά τη νύκτα», λέει η Βερμιγιόν, «Τη σκέφτομαι σαν μια πόλη που αφήνει τα μαλλιά της λυτά, είναι πιο χαλαρή. Εχω κάνει επίσης νυκτερινά σαφάρι, όπου έχει να κάνει περισσότερο με το να ακούς παρά να βλέπεις απλά, και έχω δει νερά να λάμπουν από βιοφωταύγεια, κάτι που μοιάζει με μαγεία. Τα πάντα τη νύχτα έχουν μια επιπλέον λάμψη» τονίζει.

Ακόμη, η φωτορεπόρτερ ταξιδιών περιπέτειας και λάτρης των νυχτερινών ουρανών, από το Σινσινάτι του Οχάιο στις ΗΠΑ, περιγράφει στο BBC Travel τις πέντε πιο αγαπημένες μεταμεσονύκτιες εμπειρίες της. Ιδού:

1. Ισλανδία. Χαλαρώνοντας σε νερά θερμών πηγών κάτω από το Βόρειο Σέλας

Οι ταξιδιώτες, που έχουν την τύχη να βρεθούν στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή, μπορούν να γίνουν μάρτυρες μιας από τις πιο αξέχαστες εμπειρίες στη Γη, που δεν είναι άλλη από το Βόρειο Σέλας. Αποτέλεσμα σύγκρουσης φορτισμένων σωματιδίων με την ατμόσφαιρα της Γης, η κύρια δραστηριότητα λαμβάνει χώρα πάνω από τους μαγνητικούς πόλους της Γης, με την Ισλανδία να βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της δράσης. Κατά τη διάρκεια της σεζόν του Βόρειου Σέλαος (Σεπτέμβριος έως Απρίλιος), πολύχρωμες (κινούμενες) εικόνες εμφανίζονται στον ουρανό για περισσότερες από 100 νύχτες, αρκεί να μην υπάρχει συννεφιά. «Ποτέ δεν ένιωσα μεγαλύτερη ανατριχίλα στη φύση από ό,τι όταν παρακολουθώ το Βόρειο Σέλας», λέει η Βερμιγιόν στο bbc Travel. «Βλέπεις τη φύση να χορεύει. Είναι το πιο μαγικό πράγμα».

Οι ισχυρές καταιγίδες μπορούν να γίνουν αντιληπτές με γυμνό μάτι, αν και πολλοί φωτογράφοι δημιουργούν επίσης θαυμάσιες εικόνες κάνοντας λήψεις με μακρά έκθεση. Το να παρακολουθήσετε ή να συλλάβετε με τον φακό σας το σέλας σημαίνει συνήθως ότι είστε τυλιγμένοι με χοντρά ρούχα και περιμένετε  για ώρες σε μια πλαγιά ή έναν παγετώνα, μακριά από πόλεις ή κωμοπόλεις. Αλλά υπάρχει μια πιο ζεστή εναλλακτική λύση: να χαλαρώσετε στις φυσικά θερμαινόμενες πισίνες της Ισλανδίας.

Η χώρα της φωτιάς και του πάγου εκτείνεται στη μεσοατλαντική κορυφογραμμή, με τη γεωθερμική ενέργεια, που έρχεται από πολύ βαθιά κάτω από το έδαφος, να δημιουργεί περισσότερες από 700 θερμές πηγές και πισίνες. «Μπορείτε να δείτε το Βόρειο Σέλας με ζεστασιά και άνεση», προτείνει η Βερμιγιόν και εξηγεί: «Το νερό είναι συχνά πάνω από 38 βαθμούς Κελσίου (100^ο F), οπότε μπορείτε να δείτε την αναπνοή σας και τα μαλλιά σας να παγώνουν, αλλά το νερό θα σάς θερμαίνει σε βάθος. Βγήκα από το νερό με το μαγιό για να ελέγξω την φωτογραφική μηχανή μου και δεν κρύωνα καθόλου», λέει.

Η έμπειρη αμερικανίδα ταξιδιωτική φωτορεπόρτερ προτείνει ειδικά το «Ion Adventure Hotel» στο Σέλφος, που διαθέτει εξωτερικές πισίνες με θέα σε εκτάσεις λάβας και χιονισμένα βουνά, σημειώνοντας ότι το «Northern Lights Bar» του ξενοδοχείου σερβίρει το κοκτέιλ «Sweet Black Death». Προτείνει  επίσης το «Heydalur», έναν ξενώνα σε φάρμα αλόγων στα απόκρημνα Βέστφιορντς, όπου δασύτριχα λευκά πόνυ τριγυρίζουν γύρω από τις θερμαινόμενες πισίνες, που είναι ανοιχτές όλη τη νύχτα.

2. Σκωτία. Στο φεστιβάλ των Βίκινγκ «Up Helly Aa»

Τα απομακρυσμένα νησιά Σέτλαντ στη Βόρεια Θάλασσα ανήκουν μεν στη Σκωτία αλλά γεωγραφικά και πολιτιστικά είναι πιο κοντά στη Σκανδιναβία. Το ετήσιο φεστιβάλ «Up Helly Aa», που γίνεται -από το 1880- την τελευταία Τρίτη του Ιανουαρίου στο Λέργουικ, την πρωτεύουσα των Σέτλαντ, είναι ένα φλογερό, μεθυστικό θέαμα που τιμά την κληρονομιά των Βίκινγκς.

Οι Βίκινγκς εγκαταστάθηκαν στα Σέτλαντ τον 8ο και τον 9ο αιώνα και έζησαν ως αγρότες για περίπου 600 χρόνια πριν τα νησιά περιέλθουν υπό την κυριαρχία της Σκωτίας, τον 15ο αιώνα. Μικρότερα, δε, φεστιβάλ «Up Helly Aa» πραγματοποιούνται σε όλα τα νησιά από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο.

Μετά από μήνες προετοιμασίας, το κύριο γεγονός της χειμερινής γιορτής είναι μια λαμπαδηδρομία όπου περίπου 1.000 «guizers» («μεταμφιεσμένοι» ντόπιοι, αποκλειστικά άνδρες) με ρούχα Βίκινγκ και άλλες εντυπωσιακές στολές παρελαύνουν στους δρόμους, κουβαλώντας ένα αντίγραφο μακρόπλοιου, γαλέρας των Βίκινγκς, που στο τέλος θα πυρποληθεί χαρίζοντας ένα μεγαλειώδες θέαμα. Στη συνέχεια, οι ντόπιοι γεμίζουν τις αίθουσες της κοινότητας και τις παμπ για χορό, μουσική και ποτό μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

«Πάρα πολλά πολιτιστικά φεστιβάλ είναι αρχαία, αλλά αυτό ξεκίνησε πριν από περίπου 200 χρόνια, επομένως είναι σχετικά νέο», λέει η Βερμιγιόν, «Το δημιούργησαν ως ωδή στην κληρονομιά των Βίκινγκς. Είναι ωραίο να βλέπεις αυτή την υπερηφάνεια για την καταγωγή των ανθρώπων. Το “Up Helly Aa” είναι επίσης ξεχωριστό για τα οπτικά του στοιχεία, νύχτα, σκοτάδι και φωτιά».

Η θέση των Σέτλαντ στον Βορρά – είναι πιο κοντά στον Αρκτικό Κύκλο από ό,τι στο Λονδίνο- σημαίνει ότι υπάρχει σχετικά μεγάλη πιθανότητα να δει κανείς το σέλας τους χειμερινούς μήνες, γνωστό τοπικά ως «mirrie dancers», από το «mirr», που σημαίνει «λαμπυρίζω».

3. Χιλή. Παρατηρώντας τα αστέρια στην έρημο της Ατακάμα

Η απομακρυσμένη περιοχή Ατακάμα στη βόρεια Χιλή είναι η πιο ξηρή, μη πολική έρημος στη Γη. Με πολύ μεγάλα υψόμετρα και κατά μέσο όρο 300 καθαρές νύχτες τον χρόνο, χωρίς σύννεφα, είναι μια διάσημη τοποθεσία για επαγγελματίες αστρονόμους. Εδώ κατασκευάστηκε, μάλιστα, μια μεγάλη συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων, το περίφημο A.L.M.A. (Atacama Large Millimeter/submillimeter Array), το μεγαλύτερο και πιο ισχυρό διαστημικό παρατηρητήριο στη Γη, για να μελετήσει τα μεγάλα μυστήρια του σύμπαντος.

«Η Ατακάμα έχει τον πιο καθαρό νυχτερινό ουρανό που έχω δει ποτέ και καθαρό ουρανό για τόσες νύχτες στη σειρά που δεν είχα δει ποτέ», τονίζει η Βερμιγιόν. Ολα αυτά σημαίνουν ότι «υπάρχει μια κοινότητα επιχειρηματιών που έχει δημιουργήσει απίστευτες εμπειρίες γύρω από την παρατήρηση των άστρων», σημειώνει, μεταξύ των οποίων περιηγήσεις αστροφωτογραφίας και συνεδριών αρχαιοαστρονομίας με ιστορίες ιθαγενών για το σύμπαν, καθώς και ιδιωτικά παρατηρητήρια, όπου ειδικοί μιλούν στους τουρίστες για το Νότιο Ημισφαίριο και άλλα πολλά.

Για πιο σκοτεινό ουρανό  και πιο εντυπωσιακά αστρικά τοπία συνιστάται η επίσκεψη λίγο πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά τη νέα Σελήνη. Τότε, «βλέπετε μια κουβέρτα από αστέρια, περισσότερα από όσα έχετε δει ποτέ στη ζωή σας, με ουρανούς πιο σκοτεινούς και πιο διάστικτους από ό,τι έχω δει ποτέ», λέει η Βερμιγιόν, «Το τοπίο, εξάλλου, σας κάνει επίσης να νιώθετε σαν να βρίσκεστε ανάμεσα στα αστέρια. Κοιτάζετε γύρω σας και αισθάνεστε σαν να βρίσκεστε στον Αρη ή στη Σελήνη. Η NASA χρησιμοποιεί τμήματα της Ατακάμα για να δοκιμάσει τις αποστολές της για τη ζωή στον Αρη, επειδή η Ατακάμα έχει τέτοια «αρειανά» τοπία. Η Ατακάμα είναι πραγματικά το επόμενο επίπεδο», λέει.

4. Ζάμπια. Κάνοντας νυχτερινό σαφάρι

«Διαβάζουμε την πρωινή εφημερίδα», λένε οι οδηγοί άγριας ζωής σε όλη την Αφρική αναφερόμενοι στα ίχνη ζώων και άλλα σημάδια δραστηριότητας, που δείχνουν τι συνέβη κατά τη διάρκεια της πρηγούμενης νύχτας, όπως συμπλοκές ή κυνήγια. Για τους λάτρεις της άγριας ζωής, ωστόσο, νυχτερινό σαφάρι σημαίνει ότι οι μπορούν να παρακολουθήσουν ή να ακούσουν τις «ειδήσεις» οι ίδιοι.

Τη νύχτα πολλά πλάσματα είναι πιο δραστήρια, ειδικάτα αρπακτικά όπως τα λιοντάρια και οι λεοπαρδάλεις, που συχνά ξεκουράζονται κατά τη διάρκεια της ζέστης την ημέρα. Η Βερμιγιόν συνιστά να το ζήσετε αυτό στη Ζάμπια γιατί «η Ζάμπια έχει πάρα πολλές ευκαιρίες για νυχτερινά σαφάρι». Και προτείνει τα Εθνικά Πάρκα Σάουθ Λουανγκούα, Λόουερ Ζαμπέζι και το Καφούε (το παλαιότερο και μεγαλύτερο εθνικό πάρκο της Ζάμπιας) για να δείτε μεγάλα αιλουροειδή, ελέφαντες και άλλα σημαντικά πλάσματα.

«Βλέπεις συχνά λεοπαρδάλεις να τεμπελιάζουν στα δέντρα την ημέρα, αλλά το να βλέπεις μια λεοπάρδαλη να παραμονεύει τη νύχτα, όταν υπάρχουν πολύ λίγοι άνθρωποι ή οχήματα, είναι στην πραγματικότητα πολύ διαφορετικό», λέει η Βερμιγιόν. Και προσθέτει, «Μου αρέσει να παρακολουθώ ύαινες τη νύχτα γιατί τότε βλέπεις πραγματικά τον “ανατριχιαστικό” χαρακτήρα τους. Θυμάμαι ότι έβλεπα την ύαινα να κάνει κύκλους γύρω από ένα λιοντάρι, προσπαθώντας να κλέψει τη λεία του, απίστευτο».

Ωστόσο, υπάρχουν πολλά άλλα ζώα, που κινούνται τις μεταμεσονύκτιες ώρες. «Λατρεύω τoυς γαλάγους (bush babies)», λέει, «Eχουν πολύ εντυπωσιακά χαρακτηριστικά -μεγάλα αυτιά και τεράστια μάτια σαν καρτούν- και είναι αρκετά συνηθισμένο να τους δεις σε νυχτερινό σαφάρι, επειδή είναι πιο δραστήριοι τη νύχτα θέλοντας να αποφύγουν τα αρπακτικά. Μου αρέσουν επίσης οι νυχτερινές διαδρομές για κουκουβάγιες. Στα σαφάρι της ημέρας, βλέπεις πολύ, αλλά τη νύχτα δεν υπάρχει πίεση και είναι πιο σημαντικό να ακούς, επίσης. Λατρεύω εκείνη την ώρα γύρω στις 2 τα χαράματα, που ξυπνάς στον καταυλισμό από τα γέλια των υαινών και τους βρυχηθμούς των λιονταριών. Και λες, “Ουάου, πού βρίσκομαι;” Oταν πας σε νυχτερινά σαφάρι, είναι σαν να είσαι εκεί έξω ανάμεσα τους. Παρακολουθείς και ακούς το ζωικό βασίλειο να κάνει τα δικά του».

5. Ταϊβάν. Επίσκεψη στις νυχτερινές αγορές για λιχουδιές

Οι μυρωδιές στις αγορές τροφίμων της Ταϊβάν μπορεί να σας χτυπήσουν τη μύτη πριν δείτε τα αξιοθέατα και πριν ακούσετε τους ήχους, καθώς σε δεκάδες πάγκους μαγειρεύονται λιχουδιές, ενώ ψησταριές, κατσαρόλες και τηγάνια γεμίζουν με τσίκνα και καπνούς τον νυχτερινό αέρα. Υπάρχουν περισσότερες από 100 νυχτερινές αγορές στη χώρα, με μάγειρες που πουλούν «σιάοτσι» (xiaochi), η κινεζική λέξη για το «πρόχειρο φαγητό», σε ντόπιους και επισκέπτες.

Πολλές αγορές είναι ανοιχτές από αργά το απόγευμα έως τις πρώτες πρωινές ώρες ή ακόμα και την ανατολή του ηλίου, αλλά έχουν ιδιαίτερα μεγάλη κίνηση όταν τελειώνουν οι λειτουργίες στους τοπικούς ναούς. «Οι περισσότεροι ναοί της Ταϊβάν είναι ταοϊστικοί και βουδιστικοί», εξηγεί η Βερμιγιόν, «Συνήθως υπάρχει ένας ιστορικός ναός μέσα στις νυχτερινές αγορές ή ακριβώς δίπλα τους και οι πωλητές αγαθών και σνακ εμφανίστηκαν γύρω από αυτούς τους χώρους συγκέντρωσης. Με την πάροδο του χρόνου, δε, εξελίχθηκαν σε αυτό που είναι σήμερα. Οι άνθρωποι πηγαίνουν εκεί μετά τη λειτουργία για να κάνουν παρέα και να φάνε μαζί. Στις ΗΠΑ, οι αγορές μπορεί να φαίνονται τουριστικές, παράξενες ή τεχνητές, αλλά νομίζω ότι χτίστηκαν με σκοπό να υπηρετήσουν την κοινότητα.  Οι ντόπιοι μαζεύονται εκεί μετά τους ναούς, αλλά είναι μια ωραία εμπειρία και για τους τουρίστες».

Στην Ταϊπέι, την πρωτεύουσα της Ταϊβάν υπάρχουν περισσότερες από 30 νυκτερινές αγορές, μεταξύ των οποίων η Σιλίν, η μεγαλύτερη και πιο δημοφιλής  και η αγορά της οδού Ραοχέ, δίπλα σε έναν ναό που ιδρύθηκε το 1753, από τις παλαιότερες της πόλης, που χρονολογείται στο 1987.

«Σχεδόν κάθε αγορά είναι γνωστή για ένα διαφορετικό πιάτο», λέει η Βερμιγιόν. Για παράδειγμα, «η ομελέτα με στρείδια είναι βασικό πιάτο στη νυχτερινή αγορά Σιλίν. Και η νυχτερινή αγορά Ραοχέ είναι γνωστή για το ψωμάκι Φουτζού με μαύρο πιπέρι (Fuzhou black pepper bun), ένα ψωμάκι με τραγανό χοιρινό, σάλτσα με μαύρο πιπέρι και κρεμμύδια». Οι πιο θαρραλέοι ταξιδιώτες θα μπορούσαν επίσης να ρίξουν μια ματιά (ή να μυρίσουν) το τηγανητό «βρωμερό τόφου» (stinky tofu), ένα πιάτο «πολύ συνηθισμένο στις νυκτερινές αγορές» με πικάντικο αρωματικό τόφου σόγιας, που έχει υποστεί ζύμωση.

Στις πολυσύχναστες νυκτερινές αγορές, πωλούνται επίσης ρούχα, έργα τέχνης, χειροτεχνήματα και άλλα σουβενίρ και μπορεί να είναι γεμάτες κόσμο. Ετοιμαστείτε, λοιπόν, να στηθείτε στις ουρές των πάγκων με τις καλύτερες σπεσιαλιτέ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News