Τον Βασίλη Καρρά είχα δει πριν από 20 χρόνια σε ένα μαγαζί της Ιεράς Οδού. Οπως έχω δει τον Αντώνη Ρέμο να τραγουδάει σε λιμανάκι στις Σπέτσες και τον Χάρη Κωστόπουλο σε υπόγειο της Αλεξάνδρας. Σε ταιριαστούς με το είδος του τραγουδιού τους χώρους.

Αντίθετα τον Πετρολούκα Χαλκιά τον έχω δει σε testimonial στο Μέγαρο Μουσικής. Το πρόβλημα δεν ήταν με τον ίδιον ή με τους καλλιτέχνες του δημοτικού τραγουδιού που τον είχαν τιμήσει, αλλά με τον χώρο. Σε πανηγύρι, στον Ελατο ή στο κέντρο του Χαλκιά στην πλατεία Καραϊσκάκη θα ήταν σε γνωστό τους περιβάλλον. Στο Μέγαρο τα έλεγαν διαφορετικά γιατί έκαναν τέχνη.

Οι καλλιτέχνες πάντα θέλουν να εμφανίζονται σε χώρους που νοιώθουν ότι καταξιώνονται. Δεν σημαίνει όμως ότι ο χώρος τους κάνει καλύτερους. Η live εμφάνιση των Beatles που μείνει στην ιστορία είναι στο Hollywood Bowl και όχι στο Royal Variety Charity.

Τα προηγούμενα σκεφτόμουνα μετά την συναυλία 16 τραγουδιστών στην μνήμη του Βασίλη Καρρά στο Καλλιμάρμαρο. Από την οποία παρακολούθησα το sound check, που συνδυαζόταν αρμονικά με τον ήχο από τα μπαλάκια στο πανελλήνιο πρωτάθλημα στον Ομιλο Αντισφαίρισης. Σκεφτόμουνα ότι το Καλλιμάρμαρο, η «Αίγλη», ο Εθνικός, το Ζάππειο και οι στήλες Ολυμπίου Διός δένουν με το «Καλησπέρα και καλή βραδιά» με το οποίο καλωσόριζε το κοινό στα γεμάτα καπνούς μαγαζιά ο Βασίλης Καρράς.

Δεν τα γράφω επειδή παίξανε λαϊκά τραγούδια στο Καλλιμάρμαρο και θα το μαγαρίσουνε. Στο Καλλιμάρμαρο έχουν γίνει τέρατα και σημεία. Από την Πολεμική Αρετή των Ελλήνων στην δικτατορία μέχρι το Rock in Athens και τα γιαούρτια στον Boy George το 1985. Από  τα «όλοι μαζί μπορούμε» μέχρι τη συναυλία για τα Τέμπη. Το Καλλιμάρμαρο μπορεί να αντιπροσωπεύει την ελληνική νοοτροπία. Η οποία από τη μία λέει «σε αυτόν τον ιερό τόπο το 1896 ο Σπύρος Λούης τερμάτισε πρώτος στον Μαραθώνιο» και από την άλλη «πώς την είπαμε ρε παιδιά την εταιρεία που θέλει να κάνει την εκδήλωση;». Μόνο που εκτός από τον Αλέξη Τσίπρα και το Καλλιμάρμαρο σηκώνει rebranding.

Πολλοί θα θυμούνται την ιστορία με την Βασιλίσσης Ολγας που είχε κλείσει όταν ήταν κομμάτι του αξέχαστου μεγάλου περίπατου. Τα έργα στην Βασιλίσσης Ολγας που συνδέει τις στήλες του Ολυμπίου Διός με το Καλλιμάρμαρο σύντομα θα ολοκληρωθούν. Το υπουργείο Πολιτισμού έχει κάνει καλή δουλειά με δέντρα προς την μεριά του Ζάππειου και ένα ελκυστικό πεζοδρόμιο. Ευκαιρία λοιπόν να υπάρξει μια γενικότερη πολιτική στο ομορφότερο κομμάτι της Αθήνας.

Τρία πράγματα μπορούν να γίνουν. Πρώτον, να επανεξεταστούν τα κτίσματα που προστέθηκαν στην τούρλα του 2004. Ένα κυλικείο που θα ταίριαζε στην παραλιακή δεν σημαίνει ότι απαραίτητα ταιριάζει σε έναν χώρο πρασίνου με αθλητικές εγκαταστάσεις.

Δεύτερον, να ληφθεί μια απόφαση για τον Εθνικό Κολυμβητήριο. Τελευταία φορά που είχε ακουστεί κάτι επίσημο ήταν όταν είχε γίνει μια συμφωνία με τον Δήμο Αθηναίων και την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Μόνο που τότε δήμαρχος ήταν ο Κώστας Μπακογιάννης και πρόεδρος της ΕΟΕ ο Σπύρος Καπράλος. Σήμερα δήμαρχος στην Αθήνα μάλλον είναι ο Χάρης Δούκας και πρόεδρος στην ΕΟΕ σίγουρα ο Ισίδωρος Κούβελος. Επειδή η ανακατασκευή είναι ακριβή κάποιες δηλώσεις του Δούκα για το κολυμβητήριο θα βοηθούσαν να φανεί ποια είναι τα σχέδια για το έργο.

Τρίτον, μια στρατηγική για το Καλλιμάρμαρο. Οι παλιοί θα θυμούνται ότι στην Ακρόπολη υπήρχε το Ηχος και Φως. Η Ακρόπολη φωτιζόταν και ένας πρωτοποριακός για την εποχή στερεοφωνικός ήχος δημιουργούσε μια υποβλητική ατμόσφαιρα στον χώρο. Πιθανόν σήμερα το Ηχος Και Φως να ήταν κιτς. Το κιτς, όμως, όπως και η προδοσία είναι θέμα χρόνου. Κάτι προσαρμοσμένο στη σημερινή αισθητική με τη σύγχρονη τεχνολογία θα μπορούσε να σχεδιαστεί από τις υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού, που στη σχεδίαση της Βασιλίσσης Ολγας έδειξαν αποτελέσματα.

Αλλωστε το κομμάτι που αρχίζει από τον Αρδηττό μέχρι στην Πύλη του Αδριανού δεν χρειάζεται πολλά. Λίγες ήπιες αισθητικές παρεμβάσεις και ακόμα λιγότερα απογευματινά sound check και θα είναι το ομορφότερο της Αθήνας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News